Denok dakigunez edo bizi izan dugunez, badago umeen garapenean etapa bat non "ezetz" baino ez dakite esan. Etapa hau bi urte inguru dituztenean hasten da eta eta bi urte eta erdietan aldera (batzuetan 3 urterekin) desagertzen da.
Adina honekin umeak bere buruaz konziente izaten hasten da eta autonomia garatzeko grina da "ezetz" esaten bultzatzen diona. Horrela, askotan guraso edota irakasleok pentsa dezakegu umeak ez duela nahi zeozer egin edota agindu betetzerako orduan gugaz barre egiten dutela. Baina ezin gara tranpa horretan jausi eta pixkat zuhur izan behar gara egoera honetan jokatzen.
Gauza pilo bat egitera bultzatzen baditugu, kontrako efektua lor dezakegu eta euren autonomiaren garapenean arazo bat sortarazi dezakegu. Horregatik, autoritatea mantentzen ikasi behar dugu, baina inoiz ez bere autonomiaren garapena saihestuz, baizik eta honekin jolastuz. Adibidez, umeak alkandora jantzi nahi ez badu, errieta egin ordez, beste norbaiti ipintzen saia gaitezke (hartzatxo txikiari) eta umeak hori ikustean, ziuraski, protagonista bihurtu nahi izango da eta berak bakarrik ipiniko du alkandora.
Pazientzia da irakasleok eta gurasoak landu behar dutena etapa honetan. Egile askorentzat etapa hau "lehenengo pubertaroa" deitu izan diote. Oso garrantzitsua da erabiliko ditugun teknikak argi izatea eta inoiz ez hortik ateratzea. Askotan, umearekin negoziatzen saia gaitezke eta horretarako, aurreko sarreretan aipatu ditugun errefortzuak erabili. Inoiz ez dugu errieta egin behar edo zigorra erabili, kasu hauetan, jarrera soilik errefortzatzen baitugu eta kontrako efektua lortzen dugu eta.
Honen adibide bat hurrengo bideoan ikus dezakegu. Nahiz eta gurasoek joku moduan edo bideo grabatu, argi ikusten da umeak esaten dioten guztiari ezetz esaten duela, esandakoaren benetako zentzua ulertu gabe.
Esan beharra dago, orain dela gutxi, auto baten iragarki bat egiteko erabili dela bideo hau telebistan.
No hay comentarios:
Publicar un comentario