Maria Montessori

 

Psikiatra eta pedagogo italiarra, 1870an Chiaravallen jaio zen. Erromako Erret Unibertsitatean 1896an diplomatua zen eta lehen emakume sendagile bihurtu zen Italian. Geroago, Filosofian eta Natur Zientzietan ere lizentziatu zen.

Garai hartako Italiako gizarteak sexuarekiko zuen jarreraren ondorioz, ospitaletan sendagile aritzea debekatu zitzaion eta honen ondorioz, adimen urritasuna zuten haurrekin lanean hasi zen. Ikasle hauen erantzuteko gaitasuna garatzeko asmoz eta behatzeko zuen ahalmenari esker, bere teoriaren oinarriak jartzen hasi zen.

1907an Erroman, Casa dei banbini bere eskola sortu zuen. Jarduera horri esker, bere lehen liburuak idazten eta mundu osoan bere teoriaren berri ematen eta garatzen ibili zen. Ameriketan, Ingalaterran, Indian eta Herbeheretan egonaldiak egin zituen. 1952an hil zen. 

Bere metodoaren ardatz nagusia "eskola berria" ren mugimenduaren barruan sartzen da. Haurraren garapenean zentratzen da, jaiotzetik bere lehenengo 6 urteak garrantzitsuenak direlarik. Kontuan izaten du haurraren garapena ez dela lineala eta honen maila desberdinak sentsibilitate ezberdinaz hornituak daudela.

Hurrengo faseak bereizten ditu haurraren garapenari dagokionez:

-Haurtzaro txikia (0-6 urte)

- Haurtzaro handia (6-12 urte)

- Nerabezaroa (12-18 urte)

- Heldutasun gaztea (18-24 urte)

Bere metodoa hurrengo printzipioetan oinarritzen da:

1.- Zentzumenen garapenaren printzipioa:  

Ideiak zentzumenetatik datozen bezala, adimena esku jardueratik dator.

2.- Ikaslearen jarduera libreko printzipioa:

Eskolan ezartzen den askatasun falta, isilpean eta geldirik egon beharra gogor kritikatzen du, hala nola, diziplina lortzeko ematen diren zigorrak eta sariak.

3.- Banakotasunaren printzipioa:

Haurra bere erritmoan uzten dugularik, ez du inoiz porrot egiten.

Gaur egun Montessoriren metodoak erabiltzen dituzten eskolak:

Eskola asko erabiltzen dute metodo hau gaur egun, bai titularitate pribatu zein publikokoak.

Hauen artean ezarri dituzten metodoak jarraitzen direla ziurtatzeko hainbat elkarte sortu dira. Elkarte hauek dituzten zereginen artean hauek daude: materiala banatu, irakasleak prestatu, irakasleen formatzaileei ziurtagiriak eman, jardunaldiak eta kongresuak antolatu, aldizkariak argitaratu, web orriak sarean paratu, gurasoei informazioa banatu eta metodoaren aplikapena ikertu Lehen eta Bigarren Hezkuntzan.